naiiyak ako as i wrote this,,,we were classmates since elementary, we basically grew up together, i was really affected when i saw her pictures just the other day and got shocked that shes already gone...sobrang tahimik nyang tao, mahinhin at wala kang marinig na reklamo...naalala ko nung graduation namin nung grade 6, sa sobrang tagal ng ceremonies, naupo na lang sya at nagsulat sa lupa with her white dress and pig-tail hair ,,pag may sakit sya ako lagi ang naghahatid sa bahay nila...may you rest in peace LULU..
well i just want to share some info i got last night with her mom....the courage and strength she has....ayaw nya daw ng kinaaawaan sya....she knows that her time is almost near pero hindi naman sya sumuko....siguro napagod lang ang katawan nya sa hirap ng nararamdaman nito....up to the last few days of her life hindi naman sya yung pasaway na me sakit....in fact magiliw pa rin daw syang kumain...kahit bawal.....nagagalit na nga yung mommy nya kasi request nya yung bagoong with okra...then yung water na malamig na e gusto nya with ice pa.....nagulat nga ako when i knew na there was a time na kahit na masama na pala ang pakiramdam nya e nakuha pa nyang takasan ang mommy nya just to see a good friend.....ibang klase ang lakas ng loob nya.....at yung simpleng huling kaarawan nya at sopresang pagbisita ng ilang kapatid nating ka batchmate at nakapagbigay daw ng labis na kaligayahan sa kanya....dahil sa kanyang kalagayan ay may mga taong nakaalala pa rin sa kanya....sana maunawaan natin kung gaano kalaki ang nagagawa ng ating pagkakaugnay ugnay sa pamamagitan ng web site natin....at maging bahagi ng bawat buhay na maipaalam na hindi natin sila nakakalimutan at meron silang karamay sa bawat pagsubok na pinagdaraanan nila sa buhay....maraming salamat lulu......
Mary Jean Santos
naiiyak ako as i wrote this,,,we were classmates since elementary, we basically grew up together, i was really affected when i saw her pictures just the other day and got shocked that shes already gone...sobrang tahimik nyang tao, mahinhin at wala kang marinig na reklamo...naalala ko nung graduation namin nung grade 6, sa sobrang tagal ng ceremonies, naupo na lang sya at nagsulat sa lupa with her white dress and pig-tail hair ,,pag may sakit sya ako lagi ang naghahatid sa bahay nila...may you rest in peace LULU..
Noel Divina
well i just want to share some info i got last night with her mom....the courage and strength she has....ayaw nya daw ng kinaaawaan sya....she knows that her time is almost near pero hindi naman sya sumuko....siguro napagod lang ang katawan nya sa hirap ng nararamdaman nito....up to the last few days of her life hindi naman sya yung pasaway na me sakit....in fact magiliw pa rin daw syang kumain...kahit bawal.....nagagalit na nga yung mommy nya kasi request nya yung bagoong with okra...then yung water na malamig na e gusto nya with ice pa.....nagulat nga ako when i knew na there was a time na kahit na masama na pala ang pakiramdam nya e nakuha pa nyang takasan ang mommy nya just to see a good friend.....ibang klase ang lakas ng loob nya.....at yung simpleng huling kaarawan nya at sopresang pagbisita ng ilang kapatid nating ka batchmate at nakapagbigay daw ng labis na kaligayahan sa kanya....dahil sa kanyang kalagayan ay may mga taong nakaalala pa rin sa kanya....sana maunawaan natin kung gaano kalaki ang nagagawa ng ating pagkakaugnay ugnay sa pamamagitan ng web site natin....at maging bahagi ng bawat buhay na maipaalam na hindi natin sila nakakalimutan at meron silang karamay sa bawat pagsubok na pinagdaraanan nila sa buhay....maraming salamat lulu......